Surinaams tempo
Blijf op de hoogte en volg Eline en Jorinda
09 Februari 2016 | Suriname, Paramaribo
Het Surinaamse tempo zit er wel in bij ons.. Het begon al op Schiphol. We hadden onze ruimbagage door de douane heen gebracht, waar bleek dat onze koffers te zwaar waren en we snel (dat was de laatste handeling in Hollands tempo;)) een halve kilo hadden overgesjouwd naar onze handbagage. Daarna gingen we nog gezellig koffie drinken met de mensen die mee waren om ons uit te zwaaien. 3 kwartier voordat het vliegtuig ging dachten we mwah laten we eens gaan. Afscheid genomen, geknuffeld en gezwaaid , daar gingen we door de douane. Handbagage controle, paspoortcontrole, we konden richting de gate gaan. Rustig op ons gemakkie liepen we naar de gate want we hadden toch nog tijd zat. Totdat Eline opeens op dr telefoon keek en zei: verrek nog 3 minuten en dan vertrekt het vliegtuig! Wij snel naar de gate en daar aangekomen bleek dat iedereen al weg was. Alleen een paar gestresste stewardessen stonden er nog. Die naar ons riepen: Schuurman en van Holst? Inderdaad dat zijn wij. Snel onze paspoorten en papieren gegeven aan ze en terwijl ze dat aan het controleren waren hoorden we opeens omroepen: Willen Elizabeth Schuurman en Johanna van Holst zich zo spoedig mogelijk naar gate F begeven? Haha oeps we waren de tijd een beetje vergeten..
De afgelopen dagen is het Surinaamse tempo alleen maar meer ingeburgerd bij ons. Als we een halfuur wat gedaan hebben gaan we eerst maar eens koffie drinken voordat we weer verder gaan. Met het woord relaxt hebben we totaal geen moeite!
Nog een tikje Surinaams tempo: vanaf zaterdag zouden onze hangmatten en de klamboe worden opgehangen. Maar wie we ook zien niet onze man die dat komt doen. Vanmiddag kwam hij zowaar het terrein oprijden en de klamboe en hangmatten die hangen :)
Vandaag naar het ziekenhuis geweest en ook daar geen gebrek aan het Surinaamse tempo.
In het Diakonessenhuis moesten we ons om 7 uur melden in een klaslokaaltje waar alle studenten, stagaires en de hoofdzusters zaten. We begonnen met zingen, uit de Bijbel lezen en bidden. Daarna werd het regelement voorgelezen. Kledingvoorschriften, tijden enz. Toen was het half 10 en gebeurde er eigenlijk niks meer. We moesten eventjes wachten voor de rondleiding. Om 10 uur mochten we naar de kantine om te gaan schaften, we moesten om half 11 terug zijn. Wij keurig netjes op tijd terug en begon het wachten.. zonder dat we wisten waarop we nou aan het wachten waren. Een rondleiding, een gesprek met de werkbegeleidster? Geen idee.. Om half 2 werd er eindelijk een zuster wakker dat we nog geen rondleiding hadden gehad. Aah een rondleiding, die kregen we 's ochtends al toch? Een halfuur door het ziekenhuis heengedwaald (weer op het Surinaamse tempo) en daarna mochten we weer naar huis. We zullen zien of we morgen meer te doen krijgen ;)
Bij het AZP werden Gerianne en ik samen met nog een aantal stagiaires ontvangen door zuster Baboelall. Na alle verhalen over haar hadden we een beer van een vrouw met een grote mond verwacht, maar wie we ook zagen geen hoofdzuster die aan die criteria voldeed ;).
Na wat papier gedoe werden we opgehaald door de praktijkopleidster. Ook bij haar moesten we weer netjes aan tafel zitten en werd in alle rust besproken wie op welke afdeling gaat werken.
De MRSA test bleek een serieus probleem. Eerst een betaalbewijs halen (duurt maar zo'n 1,5 uur), vervolgens naar een kantoortje voor het halen van de test. En aii... omdat de test die we in Nederland gedaan hebben te lang geleden is mogen we niet beginnen met onze stage. Punt uit. Geen discussie mogelijk. Tja, daar staan we dan met ons goeie gedrag. Zonder ook maar fatsoenlijk de afdeling gezien te hebben kunnen we weer naar huis. Maandag moeten we terug komen voor poging 2!:)
We zijn verwend met het weer. Als het 24 graden is en het is bewolkt zeggen we tegen elkaar: Nou niet zo'n best weertje vandaag hè.
Zondagavond voor het eerst een Surinaamse regenbui over ons heen gehad. Wat lekker om even te springen in de stromende regen en een zandgevecht te houden :)
Ook aan huisdieren hebben we geen gebrek. Vandaag werden we vereerd met een bezoekje van familie mier. T was alleen een beetje jammer dat ze in zulke grote getalen opkwamen ;)
Kip staat op ons menu, alleen moet je de kippen hier eerst ontleden..
De afgelopen dagen is het Surinaamse tempo alleen maar meer ingeburgerd bij ons. Als we een halfuur wat gedaan hebben gaan we eerst maar eens koffie drinken voordat we weer verder gaan. Met het woord relaxt hebben we totaal geen moeite!
Nog een tikje Surinaams tempo: vanaf zaterdag zouden onze hangmatten en de klamboe worden opgehangen. Maar wie we ook zien niet onze man die dat komt doen. Vanmiddag kwam hij zowaar het terrein oprijden en de klamboe en hangmatten die hangen :)
Vandaag naar het ziekenhuis geweest en ook daar geen gebrek aan het Surinaamse tempo.
In het Diakonessenhuis moesten we ons om 7 uur melden in een klaslokaaltje waar alle studenten, stagaires en de hoofdzusters zaten. We begonnen met zingen, uit de Bijbel lezen en bidden. Daarna werd het regelement voorgelezen. Kledingvoorschriften, tijden enz. Toen was het half 10 en gebeurde er eigenlijk niks meer. We moesten eventjes wachten voor de rondleiding. Om 10 uur mochten we naar de kantine om te gaan schaften, we moesten om half 11 terug zijn. Wij keurig netjes op tijd terug en begon het wachten.. zonder dat we wisten waarop we nou aan het wachten waren. Een rondleiding, een gesprek met de werkbegeleidster? Geen idee.. Om half 2 werd er eindelijk een zuster wakker dat we nog geen rondleiding hadden gehad. Aah een rondleiding, die kregen we 's ochtends al toch? Een halfuur door het ziekenhuis heengedwaald (weer op het Surinaamse tempo) en daarna mochten we weer naar huis. We zullen zien of we morgen meer te doen krijgen ;)
Bij het AZP werden Gerianne en ik samen met nog een aantal stagiaires ontvangen door zuster Baboelall. Na alle verhalen over haar hadden we een beer van een vrouw met een grote mond verwacht, maar wie we ook zagen geen hoofdzuster die aan die criteria voldeed ;).
Na wat papier gedoe werden we opgehaald door de praktijkopleidster. Ook bij haar moesten we weer netjes aan tafel zitten en werd in alle rust besproken wie op welke afdeling gaat werken.
De MRSA test bleek een serieus probleem. Eerst een betaalbewijs halen (duurt maar zo'n 1,5 uur), vervolgens naar een kantoortje voor het halen van de test. En aii... omdat de test die we in Nederland gedaan hebben te lang geleden is mogen we niet beginnen met onze stage. Punt uit. Geen discussie mogelijk. Tja, daar staan we dan met ons goeie gedrag. Zonder ook maar fatsoenlijk de afdeling gezien te hebben kunnen we weer naar huis. Maandag moeten we terug komen voor poging 2!:)
We zijn verwend met het weer. Als het 24 graden is en het is bewolkt zeggen we tegen elkaar: Nou niet zo'n best weertje vandaag hè.
Zondagavond voor het eerst een Surinaamse regenbui over ons heen gehad. Wat lekker om even te springen in de stromende regen en een zandgevecht te houden :)
Ook aan huisdieren hebben we geen gebrek. Vandaag werden we vereerd met een bezoekje van familie mier. T was alleen een beetje jammer dat ze in zulke grote getalen opkwamen ;)
Kip staat op ons menu, alleen moet je de kippen hier eerst ontleden..
-
10 Februari 2016 - 22:20
Jan Willem En Ineke:
Ha Jorinda,
Leuke verhalen! Helemaal jou land zo te horen, kun je lekker tot half twaalf in je bed blijven liggen, ha ha. Alleen ontbreekt het nog aan een butler... Heel veel plezier daar en hopelijk kun je morgen aan de slag met je stage.
groetjes, JW en Ien -
11 Februari 2016 - 19:35
Rosanne Visscher:
Heey Eline,
We gaan je morgen missen op de JV. Jammer!!
Ik hoop dat je snel weer terug komt!!!:)
Groetjes, Rosanne
-
11 Februari 2016 - 21:33
Geeske:
Hee Eline (en andere meiden),
Gelukkig zijn jullie in ieder geval veilig aangekomen.
Lekkere blunder van dat vliegtuig.. ;)
Ben benieuwd hoe t inmiddels op stage is!
Geniet ervan!! En veel succes! -
12 Februari 2016 - 13:45
Anneke En Opa:
Ha ladies,
Leuk om jullie verhalen te lezen!
Al wat spannende dingen meegemaakt in het hospital?
Groetjes uut Ommen -
15 Februari 2016 - 19:03
Oma En Opa Rien:
Leuk om te lezen dat jullie tempo al is aangepast, maar hoe doe je dat nu met patienten daar kom Je toch nooit mee klaar! Een kip lekker dit zou Je thuis niet hoeven. Groetjes van ons en uhh beter mieren Dan kakkerlakken. XXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
