We komen alweer bijna naar huis ;)

Gisteren zaten we klokslag 3 maanden in Suriname. Wat is de tijd hier omgevlogen! Stage lopen, huisvrouw spelen, tripjes doen, relaxt doen op z’n Surinaams.. onze dagen zijn hier gevuld!

Tja.. dat huisvrouw zijn zit ons toch wel in het bloed. Schoonmaken, koken, afwassen, kleren wassen, strijken en boodschappen doen, we draaien onze hand er niet meer voor om. Boodschappen doen betekent bij ons: karretje pakken en bedenken wat we koken en wat we echt nog nodig hebben. Daarna volgt nog 1 uitdaging: de rest van het geld opmaken aan koek, chocola, snoep en ervoor zorgen dat het allemaal in het karretje past. Voor ons ondertussen een hele normale bezigheid geworden, maar blijkbaar vinden ze dat hier niet. Aangekomen bij de kassa treffen we daar een mevrouw aan met ogen op steeltjes en een hele verbaasde vraag: ‘voor hoe lang is dit.. een maand?!’ Ehm nee mevrouw dit is voor een week! Als we terug komen rollen we met onze koffers mee ;)

Koffie zetten is hier ook nog een kunst apart, want koffiezetapparaten kennen ze hier niet. Onze oplossing: een kan met een trechter. Filterzakje,, koffiepoeder erin, heet water erbij en tadaa wij hebben koffie. Voor echte koffie moet je wat overhebben.

Ondertussen is hier de grote regentijd begonnen. ’s Ochtends als we ons bed uitkomen regent het en niet zo zachtjes ook. Af en toe is het droog, maar verder alleen maar harde buien en een gure (!) wind aldus de Surinamers. We moeten ons goed inpakken, haha! Als het regent studeren we voor regenboog. We hebben regenjassen gekocht in de kleuren: geel, lichtblauw, roze en groen. De witte zustertjes veranderen dan in alle kleuren van de regenboog, wat de mensen op straat nogal grappig vinden. Na een hele dag regen staan de straten blank en zwemmen we naar huis.

Ook hebben we hier een nieuwe baan gevonden. Eline is Papoea geworden en ik ben haar kapster ;) Na 7 lange uren stil zitten was daar dan het resultaat: Papoea Eline. Gelukkig hoefde ik dat niet te doen, ik knip het alleen maar af ;)

Nog 5 weken stage lopen.. gaat nu toch echt wel opschieten. Ik knuffel nog lekker met de baby’tjes en mag de halve afdeling in m’n eentje runnen, want zo’n Hollander die hard werkt én 4x zo hard loopt dan een Surinamer is toch wel ideaal!

Op de IC is het ook serieus hardwerken. Het is er beter geregeld dan op de verpleegafdeling en de patiënten krijgen dan ook betere zorg. (Maar ook hier dringen de gevolgen van de bezuinigingen door hoor). Echt super leuk om hier nog een paar weekjes te mogen mee lopen. Ik zie ontzettend veel en leer en beetje handigheid krijgen in uitzuigen, tracheacanules en aaaaaal die verschillende lijnen en draden. De eerste week dacht ik dat ik het nooit zou leren, maar er zit al schot in de zaak :)

Na stage gaan we lekker vakantie vieren (ja echt, op Aruba!) en nog relaxter doen dan de Surinamers :)