Heerlijk zo'n Surinaamse regenbui
Blijf op de hoogte en volg Eline en Jorinda
23 Februari 2016 | Suriname, Paramaribo
Zondag hebben we voor het eerst een regenbui over ons hoofd gehad. Uit de kerk regende het pijpenstelen. Toen het op een gegeven moment minder hard ging durfden we het aan om te gaan fietsen. Zo heel hard leek het niet meer te regenen en we zijn tenslotte niet van suiker. Maar aiii… dat viel goed tegen. Voor we goed en wel de straat uit waren, waren we compleet doorweekt. ’s Avonds trokken we gewoon een shirt met lange mouwen aan omdat het ‘maar’ 23 graden was, best koud toch ;)
Gister ochtend om half 6 kwam het water opnieuw met bakken uit de hemel. Omdat we droog op ons werk wilden komen hebben we een taxi gebeld, ideaal. Tegen onze verwachtingen in waren we allemaal nog op tijd voor de overdracht ook!
Vandaag opnieuw veel regen. Vanochtend zijn we gelukkig aardig droog over gekomen, maar vanmiddag hadden we geen keus. Het regende al bijna de hele middag en het zag er niet naar uit dat het snel minder zou worden. Veel Surinaamse monden vielen open maar wij twijfelden geen seconde en stapten op onze fietsen, hop de regen in. Heeeerlijk zo’n échte Surinaamse regenbui! Onze peuter Jorinda kon het niet laten om in de plassen te stampen (die zijn hier ook zo enorm groot en dus super verleidelijk). Sorry pa en moe van Holst, ik had haar nog haar laarsjes en regencape willen laten aantrekken maar voor ik het in de gaten had was het kwaad al geschied. Ik hoop dat jullie niet boos zijn ;)
Wat stage (AZP) betreft heb ik goed nieuws. We krijgen veel meer taken en leren beetje bij beetje op welke manier we aan onze opdrachten en handelingen komen. Echt fijn om niet elke minuut voorbij te zien kruipen. Inmiddels voel ik me al helemaal thuis onder de naam ‘zuster Eline’ (ik ben toch wel blij dat ze me niet ‘zuster Schuurman’ noemen ;)) en loop ik sinds vandaag met een schort over m’n uniform, net als alle Surinaamse zusters.
Collega’s in het Diakkonessenhuis zijn echt super aardig en grappig. Kreeg afgelopen week een awara (knaloranje vrucht) in m’n mond geduwd want dat moest ik echt een keer geproefd hebben. Brr.. wat een vieze smaak en blijkbar trok ik ook een raar gezicht erbij want ze moesten allemaal hard lachen en zeiden: o je vind het niet zo lekker zeker. Verder mag ik steeds meer dingen doen, medicijnen uitzetten, artsenvisites meelopen en uiteraard het zitten wordt ook nog steeds niet vergeten, maar dat wordt al stukken minder. Ze zijn er nu wel achter dat zuster Jorinda niet zo van zitten houdt.
Deze week lekker een lang weekend, want ze hebben donderdag weer een feestdag. En als je dan als stagiaire wilt komen werken, mag dat niet eens of ze kijken je eens raar aan en zeggen dan: maar dat is niet de bedoeling. Nou best, kunnen wij lekker uitslapen :)
Gister ochtend om half 6 kwam het water opnieuw met bakken uit de hemel. Omdat we droog op ons werk wilden komen hebben we een taxi gebeld, ideaal. Tegen onze verwachtingen in waren we allemaal nog op tijd voor de overdracht ook!
Vandaag opnieuw veel regen. Vanochtend zijn we gelukkig aardig droog over gekomen, maar vanmiddag hadden we geen keus. Het regende al bijna de hele middag en het zag er niet naar uit dat het snel minder zou worden. Veel Surinaamse monden vielen open maar wij twijfelden geen seconde en stapten op onze fietsen, hop de regen in. Heeeerlijk zo’n échte Surinaamse regenbui! Onze peuter Jorinda kon het niet laten om in de plassen te stampen (die zijn hier ook zo enorm groot en dus super verleidelijk). Sorry pa en moe van Holst, ik had haar nog haar laarsjes en regencape willen laten aantrekken maar voor ik het in de gaten had was het kwaad al geschied. Ik hoop dat jullie niet boos zijn ;)
Wat stage (AZP) betreft heb ik goed nieuws. We krijgen veel meer taken en leren beetje bij beetje op welke manier we aan onze opdrachten en handelingen komen. Echt fijn om niet elke minuut voorbij te zien kruipen. Inmiddels voel ik me al helemaal thuis onder de naam ‘zuster Eline’ (ik ben toch wel blij dat ze me niet ‘zuster Schuurman’ noemen ;)) en loop ik sinds vandaag met een schort over m’n uniform, net als alle Surinaamse zusters.
Collega’s in het Diakkonessenhuis zijn echt super aardig en grappig. Kreeg afgelopen week een awara (knaloranje vrucht) in m’n mond geduwd want dat moest ik echt een keer geproefd hebben. Brr.. wat een vieze smaak en blijkbar trok ik ook een raar gezicht erbij want ze moesten allemaal hard lachen en zeiden: o je vind het niet zo lekker zeker. Verder mag ik steeds meer dingen doen, medicijnen uitzetten, artsenvisites meelopen en uiteraard het zitten wordt ook nog steeds niet vergeten, maar dat wordt al stukken minder. Ze zijn er nu wel achter dat zuster Jorinda niet zo van zitten houdt.
Deze week lekker een lang weekend, want ze hebben donderdag weer een feestdag. En als je dan als stagiaire wilt komen werken, mag dat niet eens of ze kijken je eens raar aan en zeggen dan: maar dat is niet de bedoeling. Nou best, kunnen wij lekker uitslapen :)
-
24 Februari 2016 - 07:55
Fam. Van Holst:
Klein, klein kleutertje
Wat doe je in die plas?
Je maakt nu al je kleertjes nat
Maar jij bent in je sas
O, mijn lieve mamaatje
Zeg het niet tegen papaatje
Ik zal zoet naar Eline toe gaan
En niet meer in de plassen staan.
Een boze ;-) pa & moe
-
24 Februari 2016 - 23:01
Fam. Van Holst:
Enne Eline, moe koe had best gemogen hoor :-p
Grt. Moe Koe -
26 Februari 2016 - 19:29
Rian Hooghoed:
Vind het wel klinken: zuster Schuurman!! ;) -
29 Februari 2016 - 20:35
Cynthia Sarton:
Beste Jolinde en Eline,
Leuke verhalen, ik heb ze met veel plezier gelezen. Geniet van de tijd die jullie daar samen doorbrengen. En veel succes met jullie stage programma!
(collega van Andre van Holst)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
