Eindelijk aan het werk!
Blijf op de hoogte en volg Eline en Jorinda
15 Februari 2016 | Suriname, Paramaribo
Éindelijk, vandaag konden we met z’n allen aan het werk! Nou ja.. eindelijk klinkt misschien alsof we ons afgelopen week verveeld hebben, maar dat is absoluut niet zo! Gerianne en ik zijn inmiddels rasechte huisvrouwen geworden. Wassen, strijken, vegen, dweilen en boodschappen doen. We hebben ons geen seconde verveeld. Het wassen hier is trouwens een hele beleving en echt, wees maar blij dat ze in Nederland een fatsoenlijke wasmachine hebben! :)
De wasmachine heeft 2 aparte vakken. Het ene vak om te wassen, het andere vak om te centrifugeren. Als eerst vul je een specikuip met warm water. Dit doe je in het was gedeelte. Ohja, vergeet dan vooral niet de slang omhoog te doen, anders kan je gelijk om een nieuwe kuip. Dan de was er in, wasmiddel erbij en draaien maar. De wekker op de machine gaat lopen en na 15 minuten is de was heerlijk fris en fruitig.. Vervolgens leg je elk kledingstuk apart in het centrifuge gedeelte. Let op, wel een beetje in de rondte anders komt hij niet op gang. Na nog 5 minuten is de was uitgeslingerd en kan je het ophangen aan de waslijn. Best logisch toch dat we eerder tijd te kort kwamen dan tijd over hadden?! ;)
Maar goed, even terug naar vandaag. Gelukkig was de MRSA test negatief en mochten we door naar de afdeling chirurgie. Op de afdeling kregen we een korte uitleg van de hoofdzuster, een heel aardig mens. Na de rondleiding over de afdeling mochten we aansluiten bij de artsenvisite. In het ene bed kwam er een halve voet onder de dekens vandaan, in het andere lag een half stikkende vrouw en in weer een ander bed lag iemand te wachten op de OK. Af en toe een snoepje en hapje frisse lucht kwamen goed van pas..;) Nadat we nog 2 anamneses hadden afgenomen begon het échte werk. Wachten, wachten, wachten en wachten tot het 3 uur was en we naar huis mochten. Moe dat we zijn van al dat niks doen!
Ook in het Diakonessenhuis bestaat het werk uit zitten en wachten totdat er iemand is die je hulp nodig heeft. Ik ben ingedeeld op de afdeling obstetrie, de ene helft met moeders die een bedreigde zwangerschap hebben en aan de andere kant liggen moeders die bevallen zijn. Als het goed gaat met het kindje ligt deze bij de moeder op de zaal. ’s Ochtends beginnen we de baby’s te baden en de bedden op te maken. De moeders moeten zichzelf douchen en verzorgen ook al zijn ze de avond ervoor bevallen. Daarna komt de arts op de zaal en zitten alle collega’s gezellig aan de tafel met elkaar te babbelen. Na etenstijd, dat is hier om 10 uur/half 11 al!, is er bijna geen werk meer op de afdeling. Rapporteren en een paar controles uitvoeren en dat was het dan wel weer. Wanneer ik vraag of ik iets kan doen kijken ze me een beetje glazig aan en zeggen dan: o ga maar even zitten hoor meid, er komt straks vast wel weer wat, doe maar rustig aan. Minuten zie je voorbij kruipen en dan is het half 3. Wordt er overgedragen aan de avonddienst en mag ik weer naar huis. Morgen doen we weer lekker rustig aan met werken ;)
De wasmachine heeft 2 aparte vakken. Het ene vak om te wassen, het andere vak om te centrifugeren. Als eerst vul je een specikuip met warm water. Dit doe je in het was gedeelte. Ohja, vergeet dan vooral niet de slang omhoog te doen, anders kan je gelijk om een nieuwe kuip. Dan de was er in, wasmiddel erbij en draaien maar. De wekker op de machine gaat lopen en na 15 minuten is de was heerlijk fris en fruitig.. Vervolgens leg je elk kledingstuk apart in het centrifuge gedeelte. Let op, wel een beetje in de rondte anders komt hij niet op gang. Na nog 5 minuten is de was uitgeslingerd en kan je het ophangen aan de waslijn. Best logisch toch dat we eerder tijd te kort kwamen dan tijd over hadden?! ;)
Maar goed, even terug naar vandaag. Gelukkig was de MRSA test negatief en mochten we door naar de afdeling chirurgie. Op de afdeling kregen we een korte uitleg van de hoofdzuster, een heel aardig mens. Na de rondleiding over de afdeling mochten we aansluiten bij de artsenvisite. In het ene bed kwam er een halve voet onder de dekens vandaan, in het andere lag een half stikkende vrouw en in weer een ander bed lag iemand te wachten op de OK. Af en toe een snoepje en hapje frisse lucht kwamen goed van pas..;) Nadat we nog 2 anamneses hadden afgenomen begon het échte werk. Wachten, wachten, wachten en wachten tot het 3 uur was en we naar huis mochten. Moe dat we zijn van al dat niks doen!
Ook in het Diakonessenhuis bestaat het werk uit zitten en wachten totdat er iemand is die je hulp nodig heeft. Ik ben ingedeeld op de afdeling obstetrie, de ene helft met moeders die een bedreigde zwangerschap hebben en aan de andere kant liggen moeders die bevallen zijn. Als het goed gaat met het kindje ligt deze bij de moeder op de zaal. ’s Ochtends beginnen we de baby’s te baden en de bedden op te maken. De moeders moeten zichzelf douchen en verzorgen ook al zijn ze de avond ervoor bevallen. Daarna komt de arts op de zaal en zitten alle collega’s gezellig aan de tafel met elkaar te babbelen. Na etenstijd, dat is hier om 10 uur/half 11 al!, is er bijna geen werk meer op de afdeling. Rapporteren en een paar controles uitvoeren en dat was het dan wel weer. Wanneer ik vraag of ik iets kan doen kijken ze me een beetje glazig aan en zeggen dan: o ga maar even zitten hoor meid, er komt straks vast wel weer wat, doe maar rustig aan. Minuten zie je voorbij kruipen en dan is het half 3. Wordt er overgedragen aan de avonddienst en mag ik weer naar huis. Morgen doen we weer lekker rustig aan met werken ;)
-
16 Februari 2016 - 08:55
Rian Hooghoed:
Waar zijn wij dan druk mee na 10 uur en in de middag??
Wat doen wij 'verkeerd'?
Zijn er geen regelzaken voor de bekende spin in het web?
Goed om te lezen dat de MRSA test negatief was!
Succes....
Groetjes,
Tante Rian -
16 Februari 2016 - 12:55
Paulien Wildeman:
Hey Eline en andere meiden!
Leuk om het weer te lezen. En dat wordt dus nog meer aanpassen aan het Surinaamse leven :p
Succes en zet hem op!
Groetjes Paulien -
16 Februari 2016 - 15:57
Oma Schuurman:
Hallo zustertjes
gezellig om weer wat van jullie te lezen wat een geduld hebben jullie
groeten van opa en oma -
22 Februari 2016 - 21:58
De Raafjes Unit S'zeel:
Dag zustertjes in goede doen. Fijn dat jullie aan het "werk"zijn maar ik Ben blij dat er hier wat meer pit in zit. Eline heb je gehoord dat tante Magda overleden is? Zij wordt morgen begraven. Succes hoor samen. XXXXX uit S'zeel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
